جولای 31, 2020,  اخبار روز موسیقی ایران و جهان

جف فترمن از مدرسه قدیمی است – بلوز جنوبی با ریشه های عمیق با احساس فوق العاده ای که در زیر بلوز / گیتار راک او وجود دارد. والتر تروت و همكاران – اما با اضافه كردن بخش شاخ ديناميت و برخي از سوئيون هاي بالا او صداي مقاومت ناپذيري را به صدا در مي آورد و صداي ناشي از من را به وجود مي آورد كه باعث شد كه من از ديواره هاي گوشه گوشي من پرش كنم. سبک آواز و من واقعاً از این همه جهنم لذت می بردم – آواز خواندن او کامل نیست اما هیچ ضرری نیست ، بلکه او را به انسان تبدیل می کند.

بنابراین ، برای انتخاب در آغاز ، او باز می شود. با “من نمی خواهم می خواهم” ، یک بخارپوش جنوبی که دارای شاخ های جلویی است ، چند صفحه کلید فوق العاده از “Kip” Andersen ، ریتم های خرد و پیچیده و شیار و شیار که فقط هر چیزی است که شما برای کریسمس می خواستید. “’49 / 61 ‘یک راکر سریع Blues است که داستان Crossroads را با برخی از کارهای خوب گیتار و Fetterman’s داستان بازگو می کند. آوازها واقعاً آن را می کشند. Ralph Reitinger III برخی از باسهای خیره کننده را که زیر خط دوتیت گیتار بین Fetterman و اریک Brewer قرار دارد ، قرار می دهد – یکی از آهنگهایی که من بارها و بارها به آن گوش می کردم. و او در صدای خود روح اضافی پیدا می کند. ‘ممفیس اسکای’ احساس Springsteen یا Mellencamp (حتی باب سگر) را در یک ترانه دوست داشتنی در حالی که ‘Living With The Blues’ احساس فوق العاده ای از تاریکی و لبه سختی دارد که بلوز می تواند داشته باشد ، شنیده ام. چند نسخه از “همه در سراسر Watchtower” به تازگی اما Fetterman’s به خوبی ارزش دارد. آهنگ قبل از انفجار ناگهانی در یک راکری با رنگ Hendrix که به Fetterman اجازه می دهد تا کشیده شود ، با یک مربای تیره New Orleans تاریک باز می شود و نتیجه آن نسخه خوبی از آن قدیمی قدیمی hoary است.

جف فترمن ، پر از نقاط جالب و قطعاً یکی برای بررسی است.