مستقل (برچسب) span>
30 سپتامبر 2020 (منتشر شد)
38 دقیقه p>
مستقر در لارناکا ، قبرس ، لباس جایگزین کوچکترین موجود تصویری از آخرین لوبیای جادویی LP خود را نقاشی کرده است که از طیف وسیعی از تأثیرات که در بهترین حالت می تواند در زیر چتر بزرگ “جایگزین” نگه داشته شود ، بهره می برد. این رکورد فوق العاده خوب ساخته شده است. صاف و منسجم ، با گرفتن این رنگهای متنوع و پیدا کردن صدای امضای خاص خود که هم بی نظیر باشد و هم مانند سفر در موسیقی 30 سال گذشته. این پروژه به عنوان یک پروژه انفرادی مستقر در نیویورک آغاز شد تا اینکه خواننده و گیتاریست Stefanos Marnerides به شهر خود بازگشت و گروه را جمع کرد. Magic Beans دارای عناصر showgaze ، Brit-pop ، desert rock ، grunge ، psych rock و ظرافت های خواننده و ترانه سرا است که همه در یک بسته رویایی قرار گرفته اند.
گیتار که به عنوان عضوی آراسته است ، احساس متمایزی از دهه 70 را به عنوان “Do You Blink” معرفی می کند و خود را در مه غوطه وری با شکستن کلید Who پیدا می کند. مارنریدس در حالی که گروه متصل می شود ، آهسته را با حقه های واضح معرفی می کند. محرکه پیشرانه In Rainbows era Radiohead ، … مانند Clockwork era Queens of the Stone Age و A.M. میمون های قطبی در یک سواری خجسته و سعادت جوش می خورند. افکت های گیتار موج دار با افزایش صدای متصل می شوند تا سیگنالی را به اتر تقویت کنند. گزینه عالی هنری در بهترین حالت خود. p>
“اهنگ اکتبر” در آن احساسات سنگین ایندی راک ، سودای محو کننده خود را پیدا می کند. “Glow” اگر الگوهای وزر را کمتر داشته باشد و کمی از قدرت نیروانا برخوردار باشد ، الگوی ویزر را لمس می کند. ‘You Are Ready’ با ترکیبی استادانه از گیتارهای روان-راک با حساسیت های موزون بریت-پاپ که به یک اوج تور رمز و راز پراکنده تبدیل می شود ، بیشتر به روان فرو می رود. این قلب صدای کوچکترین موجود است. p>
طرف دوم دارای راکرهای آغشته به فاز مانند “Let Burn” بازیگوش است که لایه لایه ای از اعوجاج است و دوباره کارهای دهه گذشته جوش هوم و شرکت را به یاد می آورد. یکشنبه تنبل “یافتن” آکوردهای بزرگ و معلق آویزان که از اوج دهه 90 اوج ایستاده بر روی شانه های غول پیوست ، احتمالاً کمترین آزار دهنده ترین پیشنهاد گروه بریتانیایی است. هیجان طولانی کشیده شده در “Cut Through Me” ادامه پیدا می کند که به شدت به قلمرو کفش متمایل می شود ، حتی با Deftones غوطه ورتر با اعوجاج هم مرز است. از نظر آهنگی عمیق و مانند یک خلسه دارویی غوطه ور است. دو قطعه پایانی ، سبک های آسیب پذیر ترانه سرایی مارنریدس را برجسته می کند و وارد قلمرو الیوت اسمیت می شوند (منهای احساس خود ترحم و طاقت فرسا). امواج بزرگی از آکوردهای پراکندگی گسترده ، پایان این رکورد التقاطی و در عین حال کاملاً ادغام شده را از بین می برند. p>
Magic Beans شاهدی بر این واقعیت است که هنوز آلبوم های جایگزین عالی برای نوشتن وجود دارد. به اندازه کافی اثری خوب برای تصور تخیل اما هنوز به اندازه کافی برای ضربه زدن به خانه. مارنریدس و بقیه موجودات نشان می دهند که داشتن یک پالت گسترده می تواند به نتیجه برسد. p>