گروه Smashing Pumpkins به اوز بازگشته اند و ده شهر را در سراسر کشور تور می کنند. من از اواسط دهه 1990 طرفدار آن بودم و در همان روز عاشق آلبوم های Siamese Dream و Mellon Collie و Infinite Sadness شدم.

گروه در حال نواختن در یک سوله صنعتی در PICA Port Melbourne در شنبه شب، برای تور جهانی آنها یک خون آشام است، گروه با تشویق طنین انداز جمعیتی مملو از جمعیت باز شد. ایستادن در آنجا مرا در زمان به عقب برد و فوراً به من کاملاً آگاه شد که من و همتایان Gex X و هزاره هایم به طور یکسان پیر شده ایم. مخصوصاً زمانی که کورگان به جمعیت یادآوری کرد که آنها حدود 35 سال هستند. کورگان با پوشیدن تونیکی که تا حدی مظهر یک خون آشام آینده نگر بود، انرژی زیادی به همراه داشت که طرفداران را نگه داشت. لحظه ای که کلمه “دنیا یک خون آشام است” از لبان کورگان خارج شد، جمعیت متوجه شدند که چه چیزی در راه است و “گلوله با بال های پروانه” را یکصدا خواندند.

اعضای فعلی شامل بیلی کورگان (خواننده و گیتار)، جیمز ایها (گیتار)، جیمی چمبرلین (درامز) و جف شرودر (گیتار باس) هستند. کورگان از بازگشت به استرالیا خوشحال بود و کورگان و ایها هر دو از تماشاگران برای حضورشان تشکر کردند.

افتتاحیه برای گروه ترکیبی از اقدامات محلی و بین المللی از جمله کشتی از تأسیس اتحادیه کشتی ملی (NWA) توسط بیلی کورگان بود. کورگان مالک NWA است و آن را در سال 2017 خریداری کرده است. به غیر از Pumpkins، نکته مهم تماشای Jane’s Addiction برای من بود. خواننده اصلی، پری فارل، تجسم همه چیزهایی است که یک ستاره راک است و تماشای گروه در حال خواندن آهنگ مورد علاقه جمعیت، “Caught Stealing” فوق العاده بود.

بین نورپردازی دوره‌ای بارق، صداهای مصنوعی و ریف‌های روان‌گردان طولانی، تقریباً احساس می‌کردم در حالت خلسه هستم و در کره کورگان غرق شده‌ام. همه چیز فراگیر بود و تقریباً مرا به جشنواره هایی که در اواسط دهه 1990 در آن شرکت می کردم بازگرداند. The Smashing Pumpkins این تأثیر را دارد و اشعار شاعرانه آنها راهی برای جذب شما دارد. این قدرت موسیقی است.

«امشب، امشب»، «امروز»، «1979» و «صفر» از جمله آهنگ‌های موفق بودند و هر آهنگی توانایی گروه‌ها را به‌عنوان قصه‌گو و نوازنده نشان می‌داد. کورگان به شوخی گفت که ایها با خواندن آهنگی در مورد نمک مرغ (که اکثر استرالیایی ها آن را دوست دارند) در فضای مجازی پخش شد و در طول شب به هر یک از اعضا وقت داد تا بدرخشند. به همان سرعتی که روی صحنه حاضر شدند، گروه با تشکر از تماشاگران خداحافظی کرد. تنها ناامیدی من این بود که انک نبود، و با آن رویای من برای شنیدن زنده “Disarm” با گروه باقی ماند. با این وجود، یک شب خاطره انگیز با گروهی که با آن بزرگ شدم.