منابع انسانی (برچسب)

03 فوریه 2023 (منتشر شد)

03 فوریه 2023

اگر چیزی به نام «کاتارسیس موسیقی» وجود داشته باشد، اولین کار RAYE همان است. من به سادگی نمی توانم یک کلمه بد در مورد این پروژه نفس بکشم. از نظر صوتی منسجم، همه کاره، احساسی و خام. لیست کاملاً بی پایان است. از لحاظ موضوعی، «بلوز قرن بیست و یکم من» بدون زحمت از تجربیات صادقانه و غیرقابل سازش سوء مصرف جنسی و مواد («مرد بستنی»، «فرار»، «مری جین») به سوابق سرودانه‌ای که اشاره به اهمیت به خاطر سپردن ارزش و پتانسیل خود دارد، تغییر می‌کند. «یک سوئیچ را بچرخانید» و «ارزش را دارد»).

نوشتن از دیدگاه کسی که حرفه RAYE را از زمان انتشار EP SECOND دنبال کرده است، “Elation” به عنوان احساس غالبی که اکنون تجربه می کنم وجود دارد که می توانم از نزدیک شاهد لذت بردن از سوپراستار کرویدون باشم. لحظه شکوه او یک رکورد کاملا شخصی، “My 21st Century Blues” به طور انحصاری بر اساس شرایط RAYE ساخته، ضبط و منتشر شد و تقریباً دو سال پس از جدایی او از Polydor Records منتشر شد. این آلبوم با “ریسک” مشخص می شود. نه تنها از نظر شعر، بلکه به این معنا که انتشار مستقل برابر با عدم حمایت پولی یا تبلیغاتی از یک شرکت ضبط است. با این حال، این خودباوری RAYE به تجاری بودن و مرتبط بودن موسیقی او بود که در نهایت LP را به ثمر رساند.

اولین قطعه، با عنوان مناسب «مقدمه»، صحنه آلبوم را تنظیم می کند و تلاشی مؤثر برای قرار دادن شنونده در جایگاه یک کلاب معمولی جاز است، تنها با یک ساز پیانوی ملایم و یک آهنگ آمریکایی برای شنیدن. . با این حال، ما به سرعت در معرض شور شاعرانه ای قرار می گیریم که با شنیدن آهنگ دوم آلبوم، «اشک های برنده اسکار»، ارجاع زهی زنده RAYE به دوست پسر سابق در حال سوختن گاز که به وضوح با پذیرش یک عقده قربانی راحت تر است، مواجه می شویم. آهنگ های سه، چهار و پنج به ترتیب عبارتند از «Hard Out Here، Black Mascara و Ecapism». هر یک از این آهنگ‌ها به‌عنوان تک‌آهنگ برای تبلیغ آلبوم منتشر شدند، با سومین آهنگ، 070 Shake helped banger که «Escapism» نام دارد، به ویروس‌پذیری TikTok و متعاقباً به قله جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا دست یافت. مسلماً این آهنگ بود که RAYE را از یک خواننده برجسته به یک ستاره جهانی تبدیل کرد – موقعیتی که او مدتهاست از زمان شروع حرفه موسیقی خود سزاوار آن بوده است. سپس به سراغ “مری جین” می رویم – قصیده کین برای اعتیاد و سوء مصرف مواد. از نظر صوتی، این یکی از آهنگ های مورد علاقه من در آلبوم است، نظری که من آن را مدیون تکامل خیره کننده آن از دیکشنری الا فیتزجرالد، تمپوی آهسته تا آهنگ RAYE با باس سنگین و معمولی با امضای R&B است. ماهیت شاداب شنیدنی آهنگ هفتم آلبوم، «هیجان رفته است»، ما را برای آهنگ‌های ملودیکی قدرتمند و مرثیه‌آمیز بعدی آماده نمی‌کند، یعنی «Ice Cream Man، Flip A Switch، Body Dysmorphia، Environmental Anxiety و هتل‌های پنج ستاره» ‘. پنج آهنگ فوق الذکر هر کدام به طور مستقل عنصری از آسیب را توصیف می کنند که ستاره بریتانیایی تجربه کرده است و در مجموع، جسورانه در مجموعه ای هماهنگ ترکیب شده اند، که او امیدوار است هدف آن این باشد که دیگرانی را که در حال مبارزه هستند، کمتر احساس تنهایی کنند. این آلبوم با «ارزش آن»، «Buss It Down» و «Fin» پایان می‌یابد – سه قطعه که بازگشت دوره‌ای به پیانو و سازهای زهی/برنجی زنده را نشان می‌دهند که آهنگ‌های آغازین را مشخص می‌کنند. جذاب.

هر چقدر هم که به نظر بیهوده به نظر برسد، این تنها شروعی برای RAYE است. یک ستاره بزرگ متولد شده و دنبال رویاهای خود، «بلوز قرن بیست و یکم من» بی‌تردید او را به عنوان یک تماشاگر تثبیت می‌کند و، شاید حتی رضایت‌بخش‌تر، پولیدور را رها می‌کند که در قفسه‌بندی و خوابیدن روی ریچل کین، خود را لگد بزند.