بلندتر (برچسب)
30 اکتبر 2020 (منتشر شد)
21 دقیقه p>
مایک راس یک گیتاریست / خواننده / خواننده / چند ساز نواز انگلیسی است و همه آهنگ ها را در اینجا نوشت. او تمام سازها را به جز کلیدهای اضافی – تهیه شده توسط راب میلین و استیوی واتس – و طبل های دارن لی می نوازد. به نظر می رسد که یکپارچگی قابل توجه آلبوم از کنترل و دید منحصر به فرد وی ناشی می شود – او همچنین کل نمایش را تهیه و تولید کرد. p>
او در راک / بلوز می نشیند اما یک مورد قوی وجود دارد عنصر Prog در موسیقی او نیز هست. بیش از اشاره ای به West Coast و South rock در کل آلبوم ، اما او با استفاده از ترانه سرایی قوی و حتی نواختن قوی تر از آن نظر سنجی می کند. p>
آلبوم با یک انفرادی ترکیبی پیچیده قبل از انفجار در یک بد بو شروع می شود Lot ‘با نواختن گیتار عالی – او به عنوان یک گیتاریست داغ معروف شناخته می شود و مطمئناً آن را از همان ابتدا نشان می دهد. “None of Your Business” به سختی موسیقی خود ادامه می دهد اما همچنین در “The Only Place You Ever Take Me Is Down” موسیقی شدید و تاریکی از موسیقی خود نشان می دهد و باور می کنید یا نه ، یک لبه احساسی و نرم تر در “چکش”. طرف Prog از Mike Ross خود را در فیلم “Leviathan” عالی مورد توجه قرار می دهد. p>
یکی از موارد مورد علاقه شخصی من “The Loser” است که مدت کوتاهی به صورت تک آهنگ منتشر شد – خیلی با اشاره به The Faces بلکه با احساس گروه در تعداد نیز هست.
من متوجه شدم که آلبوم را هر از گاهی ، یکی از آن آلبوم هایی که فقط توجه شما را به خود جلب می کند و شما را درگیر موسیقی می کند ، اجرا می کنم. در اینجا مسیر بدی وجود ندارد و بخشهای پرکننده به سادگی به عنوان انتقال عمل می کنند. او بهتر از یک ترانه سرا و یک گیتاریست بسیار خوب است – یک ضرورت برای هر دوستدار راک.