و با این حال، کیفیت هنوز وجود دارد. موسیقی پیچ و تاب میکند، اما همچنان عناصری از تمرینهای اصلی فضای راک و جم را در خود جای داده است.
فقط دیو براک از گروه اصلی 1969 گروه X که تبدیل به باغ وحش Hawkwind شد هنوز وجود دارد، اما او همیشه خود را با نوازندگانی احاطه کرده است که مسیر موسیقی او را دنبال می کنند و ترکیب فعلی نیز از این قاعده مستثنی نیست که شامل ریچارد چادویک در درام، مگنوس مارتین در کیبورد و گیتار، Thighpaulsandra است. (تیم لوئیس) در کیبورد و سینت سایزر و داگ مک کینون در باس.
DNA Hawkwind این است که هر مسیری وجود دارد، اما، مثل همیشه، انحرافات و موضوعاتی وجود دارد که از سمت چپ به سمت شما می آیند. «آلدوس هاکسلی» ضبطشدهای از هاکسلی دارد که در مورد سفر اسیدی صحبت میکند با یک الگوی ترکیبی اثیری که در اطراف شماره شناور است، «آنها خیلی راحت حواسشان پرت میشود» دارای یک شیار کلاسیک بر روی تم پیانوی بزرگ و تکنوازی جاز جالب است که در یک جام جم قابلتوجه است. .
اعداد گستردهتر تقریباً از تعداد کوتاهترها بیشتر است و شما این احساس قطعی را دریافت میکنید که گروه دوباره به مسیری بازگشته است که مواد قبلی آنها را بسیار مؤثر کرده است – نه یک آلبوم انفرادی دیو براک، بلکه بیشتر یک گروه که به عنوان یک واحد کار میکند.
من با خوشحالی تکتکهایی مانند آهنگ ۱۰ دقیقهای اینسترومنتال یا قطعه کوتاه اما کلاسیک «USB1» را انتخاب کردم، اما در کل آلبوم واقعاً به موفقیت رسید و متوجه شدم که چند بار آلبوم را از ابتدا تا انتها گوش میدهم.
بسیار ادامه Hawkwind به عنوان یک گروه و یک آلبوم خوب.