Howe Records (برچسب)

25 سپتامبر 2020 (منتشر شد)

21 اکتبر 2020

Blue Lines 1991 از پیشگامان سفرهای هاپی Massive Attack بازی را هنگام انتشار تغییر داد. استراحت های کثیف و صیقلی و روحیه نامطبوع بریستول ژانر جدیدی را به صحنه آورد اما این سرود آواز غنی و روحانی با این شیرینی جدید بود که شنوندگان را مجذوب خود کرد. در آوازی مانند “همدردی ناتمام” ، صدای شارا نلسون از نظر عاطفی آسیب پذیر و در عین حال قدرتمند ، اثری پاک نشدنی در ذهن شنوندگان برجای می گذارد. این دسته کوچک موسیقی جاز واقعاً راه را برای آواز آوازی زن پرشور که از آن زمان در آهنگ های رپ ثابت است هموار می کند.

آخرین آلبوم آزمایشگاه صدا گریپ فروت ، رابرت کووتنر ، هنرمند الکترونیکی مستقر در نیوجرسی ، از این ترکیب با استعدادهای شگفت انگیز آوازی خواننده آموکا ، سارا ناتون و جینا ولپ ساخته شده است. با این حال ، بر اساس گزارش ، Cotnoir مبادله می کند زمان پایین خیس شده در باران از تولید کنندگان سفر-هاپ برای یک الکترونیکی با انرژی هیپنوتیزم که همزمان رقصنده و درون نگر است. Grapefruit Sound Lab موسیقی سبک رقص دهه 90 را از هر دو طرف اقیانوس اطلس همراه با راک 80 ساله از INXS گرفته تا پرینس فیوز می کند.

آهنگ اصلی “A Song About Freedom” فرهنگ فناوری محور ما را هدف قرار می دهد و با تمسخر بیشتر تلاشهای بیهوده ما را برای جلب توجه از طریق صفحه های تلفن نشان می دهد. سخنان گفتاری Naughton هنگام خواندن تک آهنگ لکنت و لکنت خود با خواندن نوارهای سلفی و تله های تشنگی ، آهنگ sardonic به خود می گیرد. آموکا در گروه کر برای تزریق دوز عقل و منظر وارد صحنه می شود. آیه دوم او اقتصاد Instagram / Onlyfans و دنیای پوستی را که تبلیغ می کند ، از بین می برد. Cotnoir این بیانیه را با صدای بیس مصنوعی گوی لاستیکی و صداهای کلاسیک دستگاه طبل دهه 80 میلادی برجسته می کند.

مصنوعی های Breezy آکورد های جزئی و گیتارهای براق می نوازند و شب را در آهنگ “To Make You Mine” با کوتنیر خواننده اصلی می خوانند. قطعه ویژه “Don’t Fall For It” دارای سه ورودی در آلبوم است که دو ریمیکس در انتهای ضبط نشان می دهد. آموکا سرسختانه زمین خود را حفظ می کند و دیگر از بازی احمق امتناع می ورزد. بازی رقص شکستن آهنگ رقص 90s او قوی است. پرهیز از “من الان کمی پیر شده ام / حالا کمی جسورتر / کمی لاغرتر / کمی پست تر / حالا کمی خردمندتر!” آهنگ “فریاد برادران Isley” را وام می گیرد! برای قلاب قدرتمند یک سرود قدرتمند عالی در سنت همه آهنگهای رقص بزرگ اوایل دهه 90.

آلبوم لایه های زیادی دارد. از اینجا عمیق تر می شوند ، و از قالب به عنوان مخزنی برای برخی اصطلاحات جدی خلاقانه فراتر از کیفیت “ضربه” که به دنبال جریان اصلی EDM است استفاده می کنند. ‘Ave Maria’ سرعت آلبوم را با شعارهای کلیسای جامع هیپنوتیزمی که به یک مانترا سفر-هاپ دنیایی تبدیل می شود ، از هم می پاشد. نفوذ وریدهای ناخن نه اینچ در مکان های مختلف با “درخشش” به یاد می آورد که در انتهای دهه 80 ضربات دستگاه متنفر از نفرت و “کارت های عشق” بر روی ضرباتی ایجاد می شود که بی شک تداعی کننده “Closer” مارپیچ رو به پایین است. ویژگی دوم Amuka است که یک بار دیگر صاحب پر شور و نشاط می شود ، و احساس NIN را به خود اختصاص می دهد. این موضوع زمانی به ذهن خطور می کند که رضنور در سال 2013 با خواننده های پشتیبان لیزا فیشر و شارلوت گیبسون به جاده رفت.

تحویل کنایه آمیز سارا ناتون دوباره مورد استفاده قرار گرفت و تأثیر زیادی بر روی آلبوم اصلی “Dum Dum Gun” نزدیک تر داشت. با ریختن کامل روکش های الکترونیکی ، این آهنگ با هدف قرار دادن مهره های اسلحه و سیاستمداران بزدلی که آنها را پناه می دهند ، با کوارتت زهی و طبل دام جنگ داخلی نظامی ، رنگ ویکتوریایی به خود می گیرد. در حالی که حمله acerbic مانند یک افعی برخورد می کند ، الكس او بدون نقص است.

هشت روز از سراسر آمریکا در آزمایشگاه صدای گریپ فروت ناشی از عشق زیادی به موسیقی رقص اواخر دهه 80 / اوایل دهه 90 است اما در کل سابقه در آنجا ساکن نیست. به هیچ وجه فقط یک پرونده نوستالژی نیست. Cotnoir در حال استفاده مجدد از صداها برای سال 2020 است و در فرهنگ انحطاط حریصی که هشت سال ریگان به جا گذاشته است ، موازی سازی می کند. خواننده های مهمان آموکا و سارا ناتون روح و زندگی زیادی را در هر آهنگ دمیده و روح عمیق را در پایه مکانیکی موسیقی الکترونیکی به ارمغان می آورند.