کن هنسلی تا زمان مرگش در سال 2020 یک نوازنده، خواننده، ترانه سرا و تهیه کننده فوق العاده توانا و پرمشغله بود. بین کار گروهی و انفرادی، او مسئول 15 آلبوم انفرادی، 20 آلبوم با Uriah Heep، 17 آلبوم با هنرمندان دیگر و جلسات بی‌شماری و حذفی بود – یعنی بیش از 50 آلبوم در پروگرسیو راک، هوی متال، ملودیک راک، ژانرهای پاپ و حتی کانتری، و نکته قابل توجه تر این است که استاندارد موسیقی از ابتدای کار او (با The Gods) تا پایان (کتاب پاسخ های من که پس از مرگ او منتشر شد) دائماً در سطح بسیار بالایی قرار دارد. طبقه بالا.

این جعبه ست خروجی شگفت انگیز خود را با کنار هم قرار دادن شش سی دی – چهار سی دی انفرادی و دو مجموعه – که سال های 1972 تا 2021 را پوشش می دهند جشن می گیرد و به خوبی نشان می دهد که موسیقی او چقدر متنوع بوده است.
چهار آلبوم موجود در اینجا عبارتند از: یک نگاه اجمالی از شکوه (1999)، دویدن کور (2002)، آخرین رقص (2003)، یکشنبه سرد پاییز (2005). به‌علاوه «Solo» که سال‌های 1972 تا 1981 را پوشش می‌دهد (شامل 9 آهنگ با Uriah Heep) و «Colaborations 2011 – 2021» (شامل 9 آهنگ از زمانی که او دوباره به هیپ پیوست)

پوشش دادن کل وسعت کار او مستلزم جعبه‌ای بسیار بزرگ‌تر از این است، اما آنچه که این نشان می‌دهد دوره‌ای است که او بیش از همه به آن افتخار می‌کرد و همچنین برخی از موارد برجسته با کیفیت بالا.

کن هنسلی سزاوار تحسین‌های بزرگ‌تر از آنچه بسیاری از مردم به او دست می‌زدند را داشت، اما این گامی شایسته به سوی حرفه یک بزرگ فقید و غمگین است.