پست الکتریک (برچسب)

31 ژانویه 2023 (منتشر شد)

31 ژانویه 2023

در سال 2021، همیش هاوک (شخص و گروه) بی سر و صدا با آلبوم باشکوه «آسانسور سنگین» به آگاهی مردمی منفجر شد، عنوان گنومیک آن حاوی مرواریدهای بی‌پایانی از خرد بی‌نهایت، انبوهی از مشاهدات دریل که مستقیماً از قلب، دست‌نخورده و یک بار منتشر شده بود. محفوظات به دام افتاده که به صورت عالمانه و احساسی بیان می شوند. از نظر موسیقی پیچیده، به زیبایی گسترده و گریزان، دیسکوفونک جهش یافته کاترپیلار، شنونده را با لاروهای زیادی روبرو می کند… موسیقی پاپ عالی و حیات بخشی که باید باشد.

دنبال کردن «فرشته توسط اعداد» (تولید یک بار دیگر توسط راد جونز از Idlewild) با سرسختی از نسخه قبلی خود ادامه می‌دهد، عناوین آهنگ به خودی خود نوید بخش‌های کوچک حماسی و داستان‌های چندلایه‌ای را می‌دهند که فانتزی‌های فیلمی از برخوردهای لحظه‌ای را ارائه می‌کنند که در آن سرنوشت پنهانی است. صبر کن، نگاهی رنگ پریده که شاعرانه رویاهای تقطیر شده (روزانه) آرزوهای برآورده نشده و اندوه های عمیق را ارائه می دهد.

یافتن زیبایی در امر دنیوی، غنیمت در محرمانه، الهام گرفتن از همه اقشار زندگی (تاریخی و استعاری)، مجموعه ای متشکل از هزاران نفر در گذشته و حال شامل «پادشاه در حلقه» الویس. دیوید هاکنی هنرمند پاپ؛ آقا و خانم سالوادور دالی؛ بریجت سنت جان، خواننده موسیقی محلی دهه 60، که همگی در جهان هاوک با عابران روزمره ای که تمایل دارند از کنار ما عبور کنند، در می آمیزند.

در سرتاسر کلام فرمانبردار هاوک، ظرافت به چشم می خورد. در نسخه‌های قبلی (صفر به یک ۲۰۱۸؛ تنبل‌ترین رودخانه ۲۰۱۹) صدای هاک در تسخیر خودش به نظر می‌رسد، اما هنوز مطمئن نیست که به عظمت خودش متقاعد شود. امروزه، فرز کالدونینی هاوک ترق می‌خورد و می‌پیچد، اوج می‌گیرد و اسکیت می‌زند، می‌پرد و کمون می‌کند. پس زمینه موسیقی، ارکستراسیون سینمایی و تنظیم صحنه ساختاری دوباره توسط اندرو پیرسون (گیتار)، استفان موریس (کیبورد و درام) و الکس دوتی (باس)، جان کشمن (کیبورد) ارائه شده است.

تک‌آهنگ اصلی به سرود بی‌درنگ این اقلیم تبدیل شد: ارواح آزاد که در مسیرهای سفت و سخت به دام افتاده‌اند، توسط بدهی‌ها محدود شده‌اند و با افکار مرگ مهار نشده‌اند، نشانه‌های «زندگی» که در لباس‌های عروسی، حساب‌های بانکی مشترک و صورت‌حساب‌های جزئی مشهود است. شادی خوش‌بینانه واقعیت‌های سرکوبگرانه را می‌پوشاند. آواز شگفت‌انگیز پول در ابتدا توجه را از موضوع درون روایت منحرف می‌کند، و این حقیقت را مشاهده می‌کند که ثروت خودنمایی به ندرت – اگر همیشه برابر با ظرافت زمینی باشد.

دارای دو دوئت: «فرانتمن» با آنا بی ساوج (که آلبوم جدید خود را در عرض 2 هفته منتشر می‌کند) حس فولکلور آیور کاتلریش (منهای ردیف‌های سورئال) و «استراحت و روکش‌ها» با رنگ محلی با سامانتا دارد. کرین نشخوار فکری در مراقبه است.

برجسته در دریای تعالی “روزی روزگاری اسیدی” است که با افکار ناباوری و اشتیاق به سوی یک عشق نافرجام باز می شود و آهنگ به تدریج در دیواری از صدای ناهنجار رؤیایی و گریه های دور ساخته می شود.

از نظر صوتی، صوتی و متنی، این آلبوم هیچ کس را به یاد هموطن فراموش شده جنایتکار راس میدلتون نمی اندازد که دو گروه او در اوایل دهه 1980 – Positive Noise و مخصوصاً Leisure Process International – به گسترش پتانسیل های پاپ کمک کردند، هرچند متأسفانه به تحسین منتقدان اما نه محبوب. با پیوستن گری بارناکل، نوازنده چند ساز به همان اندازه مجتبی، زندگی کوتاه مدت این دو، چهار کپسول پاپ بکر را تحویل داد. زمان برای یک ارزیابی مجدد، فکر می کنم.

همیش هاوک، من، شما، ما، شنوندگان، مؤمنان را به یک گردش در پایین بلوار Predestination می برد. از سفر لذت ببرید.